Porsche 944 Turbo Cup

Het voertuig in detail

Chassisnummer WP0AA0950JN165082

Om de racecapaciteiten van zijn 944 Turbo te bewijzen, bedacht Porsche halverwege de jaren tachtig een kant-en-klare raceserie. De raceafdeling van de autofabrikant in Weissach ontdeed de 944 Turbo's van hun zware luxe-uitrusting en voerde aanzienlijke gewichtsbesparende aanpassingen door met glasvezel, evenals belangrijke wijzigingen onder de motorkap, zoals een grotere turbocompressor, verbeterde remmen afkomstig van de 928 S4 en diverse upgrades aan de aandrijflijn. Er werden slechts 39 exemplaren toegewezen aan de Noord-Amerikaanse markt, inclusief Canada. Het resultaat was een ideale mix van grassroots-stijl rijden met auto's die vanaf het begin goed waren voorbereid.

Deze 944 Turbo Cup werd nieuw aangekocht door Agincourt Autohaus Leasing en geleverd aan Cooke Motors in Toronto, Ontario, Canada. Hij werd aanvankelijk bestuurd door Rick Bye, die later voor Porsche Canada ging werken. Bye wist Reebok, dat eind jaren tachtig op het punt stond om zijn nieuwe Pump-lijn van sportschoenen te lanceren, als sponsor binnen te halen en gaf opdracht voor de opvallende, heldere kleurstelling die de auto vandaag de dag heeft. Bye reed met de auto succesvol in het Rothmans Porsche Turbo Cup Championship, waar hij in 1988 en 1989 respectievelijk tiende en negende werd in het eindklassement en in juli 1989 de overwinning behaalde op Le Circuit Mont-Tremblant.

De 944 Turbo Cup werd vervolgens verkocht aan Ian Goggin, die de auto begin jaren negentig voorbereidde en ermee racete in de IMSA Firestone Firehawk-serie. Goggin trok de auto terug en na een korte periode van opslag werd hij in 1994 herenigd met Bye en geëxporteerd naar de Verenigde Staten. Daar werd de auto zorgvuldig gerestaureerd tot zijn huidige staat, inclusief een nieuwe laklaag in de originele Reebok-kleuren.

De auto bleef tot begin 2020 in handen van één veeleisende eigenaar en is vandaag de dag een soort tijdcapsule van een belangrijk tijdperk voor Porsche. Kijk verder dan de kenmerkende graphics en je ziet een eenvoudige cabine met een stevig verstevigde Recaro-racestoel naast een standaardstoel met de kenmerkende bekleding van de autofabrikant, maar verder weinig anders. Voorin blijft de opgewaardeerde KKK-turbocharged 2,5-liter viercilinder gekoppeld aan een handgeschakelde vijfversnellingsbak en een sperdifferentieel. Belangrijk is dat deze in de fabriek gebouwde raceauto nog steeds geschikt is voor de openbare weg en wordt aangeboden met een Ohio-kenteken, waardoor hij even geschikt is voor wiel-aan-wiel-races bij PCA en vintage race-evenementen als voor plezier op de openbare weg.