De auto werd in september 1971 geboren in de kleur Hell-Fienbein... of ivoorwit. De auto werd gespecificeerd door de Porsche-fabriek zelf en zij waren ook degenen die de auto bestelden. Zoals ik al zei, is het een elegant exterieur dat eenvoudig is in zijn details en dat bijna gewichtloos lijkt te rusten op zijn brede Fuchs-velgen in een zwarte en geborstelde afwerking. Het exterieur heeft, net als het grootste deel van de auto, de afgelopen jaren een renovatie ondergaan, waarbij onder meer nieuwe lak en sierlijsten aan de buitenkant zijn aangebracht. De auto is ook mechanisch gereviseerd met een complete motorrenovatie en een aanpassing van de ophanging en de besturing. De algemene indruk is die van een klassieke 911 die mechanisch en visueel zeer sterk is. Het interieur breekt met het heldere exterieur met zijn zwarte bekleding. De sportstoelen zijn ook opnieuw bekleed en bieden meer comfort en ondersteuning ten gunste van een actiever rijgedrag. Voor de bestuurder bevindt zich een modern MOMO Prototipo-stuurwiel en net daarachter de iconische vijf instrumentenpanelen. De passagierszijde is versierd met een eenvoudig 911S-embleem boven het handschoenenkastje.
Tussen 1970 en 1971 werden er ongeveer 2473 auto's geproduceerd, waarvan slechts 1744 coupés. De 2.2 S, bedoeld als het kroonjuweel van de 911-serie, was en is iets heel bijzonders in vergelijking met een 'normale' 911. De auto was onder andere uitgerust met stabilisatorstangen achter en een meer op de motorsport geïnspireerde motor die maar liefst 30 pk meer leverde dan zijn broers en zussen. Tegenwoordig klinkt dat misschien niet als veel, maar in 1971 was 30 pk behoorlijk merkbaar toen de naaste broer slechts 150 pk had.